Jean Anglade, nouste grand roumancier auvirnhat, mouriguè ièr à l'aje de cent-dous ons. Soun paire fouguè tuat per lis alimonds quauques mis abons que nasquèsso.
Escrivio en francés ma nousto lingo auvirnhato apareissio dïn la maje-part de si roumans, souto la formo de soun parla de Tièr de sigur, mas també souto de formos cantalianos Un souper de neige ou dïn lou parla de Saugues (43) dïn Le pays oublié.
Noutession dïnc uno charrado Le grillon vert, La fille aux orages, Le Saintier ... que mostrou la varietat de sa plumo.
Escriguè també Le pape ami du diable, recuei de racountes de l'Istòrio auvirnhato.
Èro un grand aparadour de l'autenticitat del sèti preïstourique de Glozel (dïn lou departoment de l'Alaier mas bi dïn la prouvìncio d'Auvernho)
Crezio pas que Girgòvio èro soubre la planeso d'aquel noum dempuèi Napouleoun III e que se sounabo la planeso de Merdounho aperabons.
Pensabo que Girgòvio èro à l'emplaçoment de Mountferrand.
Desempuèi, lei furgos de Corent nous faun pensa que Corent es Girgòvio.
Semblo avèdre cregu al paradis. Sa maire i crezio que li dïguè en mourissent :
"Quouro te tournarèi vèire, mo ?"
Per li que crezou al paradïs, sa maire l'o enfi retroubat.